0
00:00:01,23 --> 00:00:07,11
بیانات معظم له درباره فضايل امام زمان(عليه السلام) و اهمیت نشر آن 

1
00:00:09,03 --> 00:00:16,00
17-04-1389هجري شمسي= 25/7/1431هجری قمری

2
00:00:17,02 --> 00:00:20,20
بسم الله الرحمن الرحيم

3
00:00:23,12 --> 00:00:33,10
قيامت در قرآن 28 اسم دارد،

4
00:00:33,11 --> 00:00:42,05
يکي از اين اسماء، يوم الحسرة است.

5
00:00:43,18 --> 00:00:47,24
آيه کريمه اين است:

6
00:00:49,14 --> 00:00:58,14
وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ.

7
00:00:59,00 --> 00:01:06,04
به نظر ما خود اين آيه بس است.

8
00:01:08,03 --> 00:01:17,04
کسي اگر بفهمد خطاب به کيست:

9
00:01:18,08 --> 00:01:28,22
[به] شخص خاتم، آن هم[به] عنوان انذار.

10
00:01:29,15 --> 00:01:40,18
بعد متعلق انذار، اسمش يوم الحسرة است.

11
00:01:41,20 --> 00:01:50,13
بعد هم خدا مي فرمايد: ديگر کار، گذشته[است].

12
00:01:51,04 --> 00:02:05,17
ما غافل بوديم و کوتاهي هايي کرديم که

13
00:02:06,07 --> 00:02:15,15
اگر خدا توفيق بدهد شايد جبراني بشود.

14
00:02:22,05 --> 00:02:30,21
وقتي حضرت خضر با اسکندر به ظلمات رسيد،

15
00:02:33,18 --> 00:02:45,04
خضر فرمود: زير سُم اين اسب ها چيزي است که

16
00:02:45,21 --> 00:02:59,00
هر کس بردارد پشيمان است، هرکس هم برندارد پشيمان است.

17
00:02:59,16 --> 00:03:09,23
يک عده گفتند: حالا که عاقبت، ندامت است

18
00:03:10,14 --> 00:03:17,08
ما چرا زحمت به خودمان بدهيم پياده بشويم.

19
00:03:17,24 --> 00:03:23,02
يک عده پياده شدند، برداشتند.

20
00:03:24,00 --> 00:03:33,18
وقتي ظلمات تمام شد، نگاه کردند ديدند زمرد است،

21
00:03:34,06 --> 00:03:44,13
آنهائي که برداشتند پشيمان که چرا کمتر برداشتند،

22
00:03:44,24 --> 00:03:51,02
يکدانه بيشتر حسرتش باقي است،

23
00:03:51,10 --> 00:03:59,21
آنهائي هم که به کلي برنداشتند پشيمان.

24
00:04:00,05 --> 00:04:09,00
وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ حقيقتش اين است.

25
00:04:09,04 --> 00:04:14,11
در اين دنيا ظلمات است...

26
00:04:14,16 --> 00:04:20,18
واقعا قرآن بهت انگيز است.

27
00:04:22,01 --> 00:04:33,07
اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ.

28
00:04:34,08 --> 00:04:44,12
در اين ظلمات، گوهرها مخفي است،

29
00:04:45,04 --> 00:04:56,05
هر کس[از آنها] برداشت، روز قيامت در حسرت است [که] چرا کم کرده.

30
00:04:56,13 --> 00:05:03,22
آنهايي هم که اصلا استفاده نکردند

31
00:05:04,03 --> 00:05:11,13
در حسرتي[اند] که قابل وصف نيست،

32
00:05:11,19 --> 00:05:16,24
چون ديگر تدارک ممکن نيست،

33
00:05:17,00 --> 00:05:37,03
مثلا در شهادت حضرت زهرا ما مي توانستيم يک آبادي ديگر را هم منقلب کنيم، نکرديم،

34
00:05:37,08 --> 00:05:43,15
حسرتش براي ابد خواهد بود،

35
00:05:44,15 --> 00:05:54,20
چون ديگر شهادت سال گذشته برگشتني نيست،

36
00:05:55,00 --> 00:06:06,22
آن وقت اگر در آنجا هم يک هيئت بيرون مي آمد، در آن دِه،

37
00:06:07,02 --> 00:06:16,20
 و اسم حضرت زهرا زنده مي شد، نتيجه اين بود.

38
00:06:16,24 --> 00:06:21,20
امام ششم بياني دارد.

39
00:06:21,21 --> 00:06:38,06
فهم اينها و رسيدن به کنه اين کلمات در حد فقهايي است مثل شيخ انصاري.

40
00:06:38,12 --> 00:06:43,00
بيان حضرت اين است:

41
00:06:43,01 --> 00:06:49,20
رحم الله من أحيا أمرنا؛

42
00:06:52,00 --> 00:07:06,22
اين جمله از امام، آن حل مشکل يوم الحسرة است.

43
00:07:09,01 --> 00:07:16,11
اولا: دعا به صيغه ماضي شده:

44
00:07:17,05 --> 00:07:22,22
رحم الله -نه يرحم الله-

45
00:07:23,03 --> 00:07:28,07
و خود اين بحث مفصلي دارد.

46
00:07:28,10 --> 00:07:42,09
 نسبت تحققيه[در فعل ماضي] تفاوتش با نسبت ترقبيه[در فعل مضارع] چقدر است،

47
00:07:42,15 --> 00:07:46,19
آن بحث عميق علمي است.

48
00:07:46,23 --> 00:07:57,02
آن هم دعاي کسي که اول علامت امام اين است:

49
00:07:57,06 --> 00:08:06,19
إنما يعرف الإمام بالعلم وإجابة الدعوة؛

50
00:08:06,23 --> 00:08:13,17
ديگر دعاي او محال است رد بشود.

51
00:08:13,21 --> 00:08:16,01
آن وقت دعا اين است:

52
00:08:16,08 --> 00:08:24,21
خدا رحمت کرده نه رحمت مي کند،

53
00:08:25,00 --> 00:08:34,24
خدا رحمت کرده کسي که امر ما را احيا کند،

54
00:08:35,24 --> 00:08:45,17
آن وقت احياء امر چيست؟ آن رحمت چيست؟ 

55
00:08:48,22 --> 00:08:56,07
اولا: رحمتي که حضرت خواسته...،

56
00:08:56,11 --> 00:09:02,05
باز بايد به خود قرآن رجوع کرد.

57
00:09:02,09 --> 00:09:06,12
متن قرآن اين است:

58
00:09:06,17 --> 00:09:15,24
وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ

59
00:09:16,02 --> 00:09:32,15
آنچه تمام افراد بشر از بدو خلقت تا آخر اندوخته کنند

60
00:09:32,19 --> 00:09:37,09
ارزش يک رحمت را ندارد.

61
00:09:37,14 --> 00:09:52,14
اين رحمت را امام خواسته، آن هم براي کسي که امر آنها را احيا کند.

62
00:09:52,17 --> 00:10:01,04
اين است که ما تا حالا چه ها باختيم.

63
00:10:01,07 --> 00:10:11,13
سالها گذشت شهادت حضرت زهرا خبري نبود

64
00:10:11,18 --> 00:10:19,17
و چه کارها مي شد ما بکنيم و از دست رفت،

65
00:10:19,20 --> 00:10:31,22
حالا بايد بيدار باشيم که در هر فرصتي حداکثر استفاده را بکنيم.

66
00:10:32,00 --> 00:10:38,20
رحم الله من أحيا أمرنا.

67
00:10:39,00 --> 00:10:50,13
آن حسرت به اين جبران مي شود چون هر چه هست در اينجاست.

68
00:10:50,18 --> 00:11:00,23
آن جمعي که اصلا خلقت براي آنهاست،

69
00:11:01,01 --> 00:11:09,12
کساني هستند که فاني شدند در خدا،

70
00:11:10,12 --> 00:11:20,17
يعني در مقابل اراده خدا اراده را به کلي از بين بردند.

71
00:11:20,22 --> 00:11:33,12
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ،

72
00:11:33,17 --> 00:11:39,09
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ.

73
00:11:39,13 --> 00:11:43,21
اين نمونه کار [آنها] است.

74
00:11:44,00 --> 00:11:53,09
آن وقت هستي ها همه فاني شده در راه اراده خدا.

75
00:11:54,13 --> 00:12:03,04
اين است که آن خدائي که إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا

76
00:12:03,05 --> 00:12:07,14
أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ،

77
00:12:07,21 --> 00:12:12,17
اراده اش شده اراده آنها.

78
00:12:14,21 --> 00:12:27,18
اين زيارت زيارتي است که شيخ صدوق مي فرمايد:

79
00:12:27,22 --> 00:12:31,03
اصح زيارات است.

80
00:12:31,05 --> 00:12:34,08
آن[اصح بودن] را فقها مي فهمند.

81
00:12:34,10 --> 00:12:40,04
شيخ، آن هم در من لا يحضر،

82
00:12:40,07 --> 00:12:50,24
از همه زيارات، اين زيارت را انتخاب کرده [به] اصح الزيارات،

83
00:12:51,02 --> 00:12:54,10
آن وقت در اين زيارت اين است:

84
00:12:54,13 --> 00:13:02,01
إرادة الرب في مقادير أموره

85
00:13:02,04 --> 00:13:08,14
تهبط إليکم وتصدر من بيوتکم

86
00:13:08,16 --> 00:13:22,20
کسي که کار براي اينها بکند آن کار اصلا قابل تقدير نيست.

87
00:13:22,22 --> 00:13:30,06
اين است که ما در حجابيم و نمي فهميم،

88
00:13:30,09 --> 00:13:35,17
چون مطلب فوق ادراک ماست.

89
00:13:35,20 --> 00:13:41,03
اولا: بايد بشناسيم کار براي کيست؟

90
00:13:41,07 --> 00:13:47,05
مثلا نيمه شعبان در پيش است،

91
00:13:47,09 --> 00:13:56,04
نيمه شعبان چيست، چه اتفاقي افتاده،

92
00:13:57,03 --> 00:14:07,20
کيست صاحب اين روز، اصلا عقل مبهوت است.

93
00:14:07,22 --> 00:14:13,14
امام زمان قابل وصف نيست.

94
00:14:13,16 --> 00:14:24,16
من خودم وقتي به اين قضيه مي رسم اصلا مبهوتم.

95
00:14:24,18 --> 00:14:31,00
سني و شيعه [نقل کرده اند]... و از عجايب اين است.

96
00:14:31,04 --> 00:14:41,15
حالا اگر خدا خواست در يک فرصتي من شرح خواهم کرد اين حديث را،

97
00:14:41,18 --> 00:14:44,18
حديث اين است:

98
00:14:44,21 --> 00:14:56,17
اصحاب او به عدد اصحاب بدر اند،

99
00:14:56,20 --> 00:15:04,00
هر يک از آنها يک شمشيردارد.

100
00:15:04,24 --> 00:15:05,24
اين را خوب درک کنيد.

101
00:15:09,02 --> 00:15:21,07
اگر نوکر اين مقام را دارد، آقا مقامش چيست؟

102
00:15:22,12 --> 00:15:28,06
هر يک از آنها يک شمشير دارد،

103
00:15:28,18 --> 00:15:38,00
بر قائمه آن شمشير، هزار کلمه نوشته شده،

104
00:15:38,05 --> 00:15:48,17
از هر کلمه اي هزار باب علم باز مي شود.

105
00:15:48,22 --> 00:15:54,16
اين مقام اصحاب امام زمان است،

106
00:15:54,20 --> 00:16:02,07
بعد آن جمله اي که محير العقول است، اين است:

107
00:16:02,10 --> 00:16:15,06
لم يسبقهم الأولون ولايدرکهم الآخرون.

108
00:16:15,09 --> 00:16:26,24
اين 313 نفر مقامي دارند که تمام اولين... ،

109
00:16:27,02 --> 00:16:30,23
اولين يعني چه؟

110
00:16:31,01 --> 00:16:44,20
تمام اولياء الله از گذشته و تمام اولياء الله در آخرين،

111
00:16:45,00 --> 00:16:59,00
از اولين تا آخرين، همه اولياء خدا به گَرد اين 313 نفر نمي رسند.

112
00:16:59,06 --> 00:17:11,08
اين مقام اصحاب اوست، خود او کيست؟ رتبه او چيست؟

113
00:17:11,12 --> 00:17:19,17
قضيه امام زمان محير العقول است.

114
00:17:19,20 --> 00:17:34,14
اگر مردم بفهمند، شب نيمه شعبان بايد مملکت يکپارچه مستغرق بشود.

115
00:17:34,18 --> 00:17:41,02
در عالم همچو اتفاقي نيفتاده:

116
00:17:43,06 --> 00:17:54,11
وقتي پيغمبر به معرفي او مي رسد بيان حضرت اين است:

117
00:17:54,14 --> 00:17:59,19
المهدي من ولدي؛

118
00:17:59,23 --> 00:18:08,19
بعد آني که عقل را مبهوت مي کند اين دو جمله است :

119
00:18:09,18 --> 00:18:17,21
إسمه اسمي وکنيته کنيتي.

120
00:18:18,04 --> 00:18:28,13
اسم و کنيه خاتم براي احدي جائز نشده،

121
00:18:28,16 --> 00:18:35,01
منحصرا در حجة بن الحسن است.

122
00:18:35,04 --> 00:18:44,07
اسم، اسم خاتم، کنيه، کنيه ي خاتم.

123
00:18:44,11 --> 00:18:54,01
آن جمله اي که مثل شيخ انصاري را مبهوت مي کند، اين است:

124
00:18:54,04 --> 00:19:02,00
أشبه الناس بي خَلقا وخُلقا؛

125
00:19:03,01 --> 00:19:08,00
هر کسي روحي دارد، بدني دارد،

126
00:19:08,01 --> 00:19:25,12
نخبه بدن و نخبه روح در عالم هستي خَلق وخُلقِ، شخصِ اولِ عالمِ امکان است

127
00:19:25,15 --> 00:19:29,09
و او خاتم النبيين است.

128
00:19:29,11 --> 00:19:37,09
بعد خود او مي فرمايد: أشبه الناس؛

129
00:19:37,11 --> 00:19:46,05
در تمام بشريت شبيه تر به من،

130
00:19:46,08 --> 00:19:57,04
هم در خلقت از جهت جسم، هم در کمالات روح،

131
00:19:57,06 --> 00:20:02,02
از مهدي اشبه به من نيست.

132
00:20:02,06 --> 00:20:12,05
اين است که وصف امام زمان فوق تصور ماست.

133
00:20:12,07 --> 00:20:27,03
مردم شب نيمه شعبان هنري که دارند چراغاني... ، ولي کيست صاحب آن شب.

134
00:20:27,06 --> 00:20:40,02
شيخ طوسي در مصباح المتهجد دعاي شب نيمه شعبان را که ذکر مي کند،

135
00:20:40,05 --> 00:20:49,06
اصلا مغز هر حکيم و فقيهي را مبهوت مي کند.

136
00:20:49,09 --> 00:20:57,00
تعبيري که از امام زمان شده دو کلمه است:

137
00:20:57,04 --> 00:21:05,11
نورک المتألق وضيائک المشرق؛

138
00:21:05,15 --> 00:21:17,02
امام زمان نور الله است اما نور الله المتالق،

139
00:21:17,06 --> 00:21:28,17
امام زمان ضياء الله است اما ضياء الله المشرق.

140
00:21:28,20 --> 00:21:46,14
اين بيان حجت خداست، آن هم در مصباح المتهجد شيخ الطائفه شيخ طوسي.

141
00:21:47,19 --> 00:21:51,03
امام زمان اين است.

142
00:21:51,07 --> 00:21:56,03
سوره والشمس را همه خوانديد:

143
00:21:56,07 --> 00:22:00,02
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

144
00:22:00,03 --> 00:22:03,16
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا

145
00:22:03,17 --> 00:22:09,08
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا.

146
00:22:09,10 --> 00:22:13,03
سه کلمه پشت سر هم است:

147
00:22:13,05 --> 00:22:20,23
آن شمس، تاويلش خاتم النبيين است،

148
00:22:21,00 --> 00:22:25,18
آن قمر، اميرالمؤمنين است،

149
00:22:25,22 --> 00:22:34,15
آن نهار حجة بن الحسن است. وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا.

150
00:22:34,19 --> 00:22:45,03
همه تان تصميم بگيريد و اين کار را هم رواج بدهيد:

151
00:22:45,05 --> 00:22:55,07
شروع کنيد هر ماه بدون استثنا يک ختم قرآن بکنيد

152
00:22:55,11 --> 00:23:02,04
و آن [ختم] قرآن را هديه به خود امام زمان بکنيد.

153
00:23:02,07 --> 00:23:10,03
اين کار، بعد معلوم مي شود اثرش چيست؟

154
00:23:10,04 --> 00:23:21,09
اينها اکسير احمر است منتها ما وقتي بيدار شديم که کار گذشته است.

155
00:23:21,11 --> 00:23:27,17
من چند سال قبل به اين روايت برخوردم

156
00:23:27,19 --> 00:23:38,10
که روايت هم سندش به حدي از اعتبار است که فقيهي،

157
00:23:38,14 --> 00:23:44,05
آن هم فقيهي که ما مي گوييم هر کسي نيست.

158
00:23:44,09 --> 00:23:57,16
ما فقيه را شيخ انصاري مي دانيم، ميرزاي شيرازي مي دانيم، شهيد اول، شهيد ثاني.

159
00:23:57,20 --> 00:24:09,16
حديث که ما به آن برخورديم و عقل را مبهوت مي کند نتيجه اش اين است:

160
00:24:09,18 --> 00:24:13,15
کسي که عملش اين باشد

161
00:24:13,18 --> 00:24:22,18
يعني هر چه مي تواند قرآن بخواند [و] هديه کند به او،

162
00:24:22,21 --> 00:24:31,18
سزاي قطعي اش- که شبهه ندارد- اين است که: کان معه؛

163
00:24:31,21 --> 00:24:37,12
اصلا جزايش مي شود معيت.

164
00:24:37,15 --> 00:24:43,23
بهشت ديگر خبري نيست ارزشي ندارد.

165
00:24:44,01 --> 00:24:47,23
کسي که کارش اين باشد:

166
00:24:48,01 --> 00:24:57,06
آنچه ميسر است قرآن بخواند و هديه به امام زمان بکند،

167
00:24:57,10 --> 00:25:05,15
آنچه به او مي دهند اين است که در دنيا و آخرت با او خواهد بود.

168
00:25:07,21 --> 00:25:18,17
با او بودن يعني چه؟ خود معيت با امام زمان... .

169
00:25:18,21 --> 00:25:21,08
امام زمان آن است:

170
00:25:21,11 --> 00:25:30,23
من أراد أن ينظر إلي آدم وشيث فذا أنا آدم وشيث.

171
00:25:31,02 --> 00:25:35,19
وقتي[که] ظهور مي کند، مي فرمايد:

172
00:25:35,23 --> 00:25:41,20
هر کس اراده دارد آدم و شيث را ببيند

173
00:25:41,24 --> 00:25:45,19
من آدمم، من شيثم،

174
00:25:45,23 --> 00:25:49,18
من نوحم، من سامم،

175
00:25:49,22 --> 00:25:56,11
من ابراهيمم، من اسماعيلم،

176
00:25:56,15 --> 00:26:01,20
من موسايم، من هارونم،

177
00:26:01,24 --> 00:26:05,20
 من عيسايم، من شمعونم،

178
00:26:06,00 --> 00:26:08,17
تا مي رسد به اين جا:

179
00:26:08,21 --> 00:26:18,13
من أراد أن ينظر إلي محمد وعلي فذا أنا محمد وعلي.

180
00:26:18,17 --> 00:26:30,20
امام زمان يعني عصاره تمام انبيا و تمام اوصيا.

181
00:26:30,24 --> 00:26:40,15
خدمت به او، کار کردن براي او،

182
00:26:40,16 --> 00:26:47,23
نشر مناقب او، بسط فضايل او،

183
00:26:48,00 --> 00:26:54,18
احياء امر او، آن هم در زمان غيبت او،

184
00:26:54,22 --> 00:27:02,21
اين گوهري است که فرداي قيامت[حسرت مي خوريد که]

185
00:27:02,24 --> 00:27:11,02
يک قدم بيشتر ما مي توانستيم[براي او] بر داريم و بر نداشتيم.

186
00:27:11,06 --> 00:27:23,20
علي اي حال! اميدواريم  خدا که اسم شما را در اين دفتر نوشته،

187
00:27:23,23 --> 00:27:26,21
البته[اين نوشته شدن] بي خود نيست

188
00:27:26,24 --> 00:27:38,01
[بلکه بر اثر] يا لقمه پدرتان بوده يا شير مادرتان،

189
00:27:38,08 --> 00:27:46,11
يا يک عمل صالحي داشتيد که خدا انتخابتان کرده

190
00:27:46,20 --> 00:27:57,23
و الا هر کسي نمي شود اسم در دفتر صديقه کبري بنويسد

191
00:27:58,01 --> 00:28:13,14
و براي آن شبي که اميرالمومنين آرزوي مرگ کرد، آن روز، آن شب را احيا کند.

192
00:28:13,18 --> 00:28:24,09
اين مقامي است که قابل وصف نيست. اين توفيقي است.

193
00:28:24,15 --> 00:28:31,17
سعي کنيد اسمتان قلم نخورد و کار کنيد،

194
00:28:31,19 --> 00:28:35,15
[و] افراد ديگر را هم ضميمه کنيد

195
00:28:35,18 --> 00:28:42,01
چون اين کارها سنگين است، اين عده کم است.

196
00:28:42,04 --> 00:28:57,14
هر چه افراد دلسوزِ فهميده که بفهمند عظمت مطلب را، جلب بشوند براي اين کارها،

197
00:28:57,17 --> 00:29:06,11
و هرچه اين مناسبات به حد اعلا انجام بشود،

198
00:29:06,15 --> 00:29:20,13
آن وقت اثرش دو جاست دو جائي که اصلا گفتني نيست:

199
00:29:20,14 --> 00:29:24,19
يکي آن لحظه ي جان دادن[که]

200
00:29:24,21 --> 00:29:34,07
إجتمعت عليهم سکرة الموت وحسرة الفوت؛

201
00:29:34,10 --> 00:29:40,08
آن وقت است که بدون ترديد:

202
00:29:40,10 --> 00:29:45,10
يا حار همدان من يمت يرني.

203
00:29:45,15 --> 00:29:55,16
 هرکس بميرد مرا مي بيند. استثنا هم ندارد.

204
00:29:55,19 --> 00:30:01,16
آن دم اميرالمومنين به بالين تو مي آيد،

205
00:30:01,17 --> 00:30:05,02
بعد نگاه مي کند مي بيند:

206
00:30:05,06 --> 00:30:14,18
تو هماني که براي همسر پهلو شکسته او اين جور جان کندي،

207
00:30:14,23 --> 00:30:20,17
ديگر عزرائيلي نمي ماند.

208
00:30:20,20 --> 00:30:32,07
يکي هم روز قيامت کبري است که انبيا همه مي گويند: وانفسا؛

209
00:30:32,10 --> 00:30:42,13
يک مرتبه او [فاطمه زهرا] مي آيد و پيراهن غرقه به خوني روي سرش مي اندازد،

210
00:30:42,15 --> 00:30:48,00
بعد مي گويد: يا رب شيعتي.

211
00:30:48,04 --> 00:30:51,23
جبرئيل نازل مي شود، مي گويد:

212
00:30:52,02 --> 00:31:00,03
اي کنيز خدا! خدا به تو سلام مي رساند، مي فرمايد:

213
00:31:00,06 --> 00:31:07,20
هرچه مي خواهي بخواه که امروز به تو داده مي شود.

214
00:31:07,23 --> 00:31:16,10
روايت اين است: همان طوري که مرغ دانه ها را جمع مي کند

215
00:31:16,14 --> 00:31:23,02
[او]شيعيان و خدمتگزارانش را اين جور جمع مي کند.

216
00:31:23,07 --> 00:31:27,24
اين اجر عمل شماست.

217
00:31:28,04 --> 00:31:39,06
خلاصه! قدر نعمت را بدانيد، در اين راه خسته نشويد و هر چه بکشيد...

218
00:31:39,10 --> 00:31:49,14
لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ.

219
00:31:49,18 --> 00:31:55,18
سبيل الله چيست؟[در] زيارت جامعه است:

220
00:31:55,22 --> 00:32:02,13
انتم السبيل الاعظم والصراط الاقوم.

221
00:32:02,16 --> 00:32:05,24
اين است عمل شما.

222
00:32:06,03 --> 00:32:11,13
الا کتب لهم به عمل صالح.

223
00:32:11,15 --> 00:32:15,07
اين است اجر عمل شما.

224
00:32:15,12 --> 00:32:55,21
اللهم کن لوليک الحجة ابن الحسن صلواتک عليه وعلي آبائه في هذه الساعة وفي کل ساعة وليا وحافظا وقائدا وناصرا ودليلا وعينا حتي تسکنه ارضک طوعا وتمتعه فيها طويلا.