0
00:00:08,02 --> 00:00:12,05
26 ـ 1 ـ 1389شمسی1-05-1431قمری - حسینیه

1
00:00:15,24 --> 00:00:21,21
بسم الله الرحمن الرحیم

2
00:00:22,18 --> 00:01:01,11
آنچه [درباره من[گفته شد...، اما از من غیر از قصور و تقصیر هیچ نیست.

3
00:01:03,05 --> 00:01:08,02
ما کاری نکردیم،

4
00:01:21,12 --> 00:01:40,24
اما شما یا باید از پدرتان تشکر کنید، یا از مادرتان،

5
00:01:41,18 --> 00:02:00,15
یا یک سابقه حُسنائی و عمل صالحی داشتید که به این توفیق[خدمت به حضرت زهرا] رسیدید.

6
00:02:05,12 --> 00:02:10,18
در بین این کلمات گفتند:

7
00:02:10,19 --> 00:02:19,07
اینها[جمع حاضر] خدّام و نوکران حضرت زهرا هستند،

8
00:02:19,08 --> 00:02:27,20
این کلمه کلمه ای است بهت انگیز.

9
00:02:28,12 --> 00:02:49,10
قطب الدین راوندی از اعلام علما و فقها و محدثین متقدمین،

10
00:02:49,24 --> 00:02:55,19
او این روایت را نقل می کند، که

11
00:02:56,15 --> 00:03:12,03
امّ ایمن بعد از شهادت حضرت زهرا، قسم خورد که

12
00:03:12,16 --> 00:03:29,08
در مدینه نمی ماند. سر به بیابان گذاشت.

13
00:03:30,10 --> 00:03:37,15
[قضیه]چه بوده؟ چه شده؟ [حضرت زهرا]چه کسی بوده؟

14
00:03:38,07 --> 00:03:49,03
او[ام ایمن] می داند. "حلفت" قسم خورد که در مدینه نماند.

15
00:03:49,19 --> 00:04:04,21
رفت به صحرا، در آن بیابان عربستان تشنه شد، به حد مرگ رسید،

16
00:04:05,12 --> 00:04:08,14
یک جمله گفت، گفت:

17
00:04:08,16 --> 00:04:33,06
"یا رب انا خادمة فاطمة"، من خدمتگزار فاطمه ام.

18
00:04:34,07 --> 00:04:44,12
تا این جمله را گفت: از عطش کشته می شوم،

19
00:04:45,17 --> 00:04:56,02
دلوی از آسمان سرازیر شد، شربتی نوشید.

20
00:04:56,05 --> 00:05:04,20
این مهم است، شرح این کلمات مفصل است.

21
00:05:05,13 --> 00:05:18,08
[از آن] شربتی نوشید [که] هفت سال نه طعامی، نه شرابی، نه آب،

22
00:05:18,13 --> 00:05:26,16
نه نان، نه غذا، نه آب، به این بدن دیگر نرسید[و احتیاج نداشت].

23
00:05:26,23 --> 00:05:28,06
یعنی چه؟

24
00:05:28,13 --> 00:05:35,21
یک کلمه گفت من خادمه فاطمه ام

25
00:05:36,08 --> 00:05:40,19
- خدمت مقبوله این است- 

26
00:05:41,02 --> 00:05:46,21
در این نشئه جوابش دادند،

27
00:05:47,01 --> 00:05:55,10
آن هم آب از کجا بود؟ کسی خبر ندارد،

28
00:05:55,14 --> 00:06:07,14
منقلب کرد این بدن مادی را، نوامیس طبیعت را خنثی کرد.

29
00:06:07,19 --> 00:06:19,16
خدمت او اکسیری است که هر فلزی را منقلب می کند.

30
00:06:23,21 --> 00:06:30,13
اسم، علامت مسمّی است.

31
00:06:30,19 --> 00:06:39,15
اسماء ما اسماء زمینی است.

32
00:06:39,23 --> 00:06:45,19
یک عده اسمهاست آسمانی است،

33
00:06:46,00 --> 00:06:52,21
اما آنی که محیّر العقول است این است:

34
00:06:53,00 --> 00:07:05,02
"لفاطمة تسعة أسماء" او 9 اسم دارد،

35
00:07:05,11 --> 00:07:13,18
اما این 9 اسم نه زمینی است، نه آسمانی.

36
00:07:14,01 --> 00:07:20,00
کسی که اسمش این است، خودش چیست؟

37
00:07:20,06 --> 00:07:23,23
آن وقت این اسمها چیست؟

38
00:07:24,03 --> 00:07:43,00
هیچ مقامی بالاتر تصور نمی شود از مقام عند اللهی.

39
00:07:43,06 --> 00:07:55,09
عندیّت عزیز مقتدر. "عند ملیک مقتدر"

40
00:07:55,13 --> 00:08:01,08
آسمان دیگر آنجا محو است،

41
00:08:01,12 --> 00:08:09,20
عرش و کرسی و لوح و قلم نابود است،

42
00:08:09,24 --> 00:08:13,19
مقام عندیّت است.

43
00:08:13,22 --> 00:08:24,21
روایت این است: فاطمه 9 اسم دارد من عند الله.

44
00:08:25,00 --> 00:08:35,01
اگر اسم او عند الربّ است، خود او چیست؟

45
00:08:35,06 --> 00:08:58,20
شیخ المحدثین صدوق نقل می کند از جابر، سؤال کرد از امام ششم:

46
00:09:00,24 --> 00:09:11,06
چرا فاطمة الزهراء، زهرا نامیده شد؟

47
00:09:14,10 --> 00:09:24,19
فاطمه چه شده توأم با کلمه زهرا شده؟

48
00:09:27,24 --> 00:09:41,04
ما حدیثی داریم، فقه حدیثی. روایتی داریم، درایت روایتی.

49
00:09:41,09 --> 00:09:50,09
روایت یک باب است، درایت روایت باب دیگر است.

50
00:09:50,13 --> 00:09:57,20
حدیث بابی است، فقه الحدیث بابی.

51
00:09:57,23 --> 00:10:09,23
اشارات و لطائف و حقائقی که در کلمات اهل بیت است،

52
00:10:10,05 --> 00:10:15,14
اینها در دسترس هر کسی نیست.

53
00:10:16,00 --> 00:10:27,20
پرسید: چرا زهرا نامیده شده؟ جوابی که در این روایت است

54
00:10:27,23 --> 00:10:34,15
من مختصر می گویم، - شرحش یک کتاب است -

55
00:10:38,15 --> 00:10:45,16
فرمود: سرّ لقب زهرا... ،

56
00:10:45,20 --> 00:10:56,22
در سرّ لقب زهرا بیان امام، قریب به این مضمون است که

57
00:10:57,04 --> 00:11:09,01
از نور عظمت خدا خلق شد،... از نور عظمت.

58
00:11:10,03 --> 00:11:23,11
این درخشندگی منشأش این است.

59
00:11:27,16 --> 00:11:36,22
وقتی خدا او را از نور عظمت خودش آفرید،

60
00:11:37,02 --> 00:11:48,22
" اشرقت" تابید بر سماوات و ارض.

61
00:11:49,01 --> 00:12:04,18
باطن همچو باطنی است، روح، جوهره انیّت از نور عظمت است.

62
00:12:04,22 --> 00:12:09,03
بعد که اشرقت... .

63
00:12:09,05 --> 00:12:14,21
میدان اشراق... - عجب این است -

64
00:12:20,21 --> 00:12:32,20
دائره اشراق، دائره نور آفتاب با این عظمت فقط منظومه شمسی است.

65
00:12:34,05 --> 00:12:44,02
هر یک از این شموس دائره ای برای اشراق دارد.

66
00:12:44,06 --> 00:12:48,18
او چه خورشیدی بود که

67
00:12:48,20 --> 00:12:59,05
دائره اشراقش تمام سماوات و ارضین را نور باران کرد.

68
00:12:59,24 --> 00:13:09,14
ملائکه ای که امیرالمؤمنین در وصف آنها می فرماید:

69
00:13:09,18 --> 00:13:16,05
"من ملائکة اسکنتهم سماواتک

70
00:13:16,11 --> 00:13:21,00
ورفعتهم عن ارضک

71
00:13:21,04 --> 00:13:24,23
هم اعلم خلقک بک "،

72
00:13:25,00 --> 00:13:40,02
[بعد که اشرقت] همچو ملائکه ای "خرّت الملائکة ساجدین" تمام یکسر به سجده افتادند،

73
00:13:40,12 --> 00:13:47,03
گفتند: بارالها این چه نوری بود؟

74
00:13:47,06 --> 00:13:51,05
جواب عجیب است.

75
00:13:51,08 --> 00:14:06,08
این نوری بود که "خلقته من عظمتی" او را از عظمت خودم آفریدم.

76
00:14:07,04 --> 00:14:11,05
این مبدأ خلقت[او].

77
00:14:11,18 --> 00:14:29,03
بعد فرمود: "اخرجه" این نور را خارج می کنم از نبی ای از انبیاء خودم، که

78
00:14:29,13 --> 00:14:36,04
فضّـلته علی جمیع انبیاء.

79
00:14:39,08 --> 00:14:47,02
نوری که از عظمت [او]است ریشه خلقتش،

80
00:14:47,07 --> 00:15:02,04
بعد در آن مقام، در مرتبه و مقام عندیّت ملیک مقتدر است،

81
00:15:02,13 --> 00:15:15,24
بعد التنزل در عالم طبیعت، ظرف وجودی او صلب اشرف انبیا است.

82
00:15:16,03 --> 00:15:20,19
همه اینها دقائقی دارد.

83
00:15:20,23 --> 00:15:32,19
ظرف وجودی او صلب اشرف انبیا و مرسلین باید باشد،

84
00:15:32,22 --> 00:15:35,17
غیر از این نمی شود.

85
00:15:35,21 --> 00:15:42,06
کفو او، بعد کیست؟

86
00:15:42,09 --> 00:15:51,23
آن کسی که اگر نبود آدم و من دونه کفو او نبود.

87
00:15:52,02 --> 00:15:58,14
آنچه مهم است این کلمه است:

88
00:15:58,17 --> 00:16:05,23
این همان نوری است که در صلب او قرار می دهم

89
00:16:06,01 --> 00:16:16,02
و از این نور همه خلفاء خودم را به وجود می آورم.

90
00:16:16,04 --> 00:16:24,19
آن خلفائی که بعد از انقضاء وحی من،

91
00:16:24,21 --> 00:16:36,11
آنها هر یک خلیفة الله در عالم امکان هستند،

92
00:16:36,13 --> 00:16:44,02
از حلم حسنی، شجاعت حسینیه،

93
00:16:44,05 --> 00:16:51,11
عبادت سجادیه، مآثر باقریه،

94
00:16:51,14 --> 00:16:57,12
آثار جعفریه، علوم کاظمیه،

95
00:16:57,14 --> 00:17:02,16
حجج رضویه، جود تَقََوی،

96
00:17:02,19 --> 00:17:07,05
نقاوت نقوی، هیبت عسکری،

97
00:17:07,11 --> 00:17:15,10
غیبت الهیه، همه مستخرج از این نور است.

98
00:17:15,13 --> 00:17:22,16
این است سرّ اینکه فاطمه شده زهراء.

99
00:17:22,19 --> 00:17:31,21
گوهر همچو گوهری بود، دیگر نمی شود گفت.

100
00:17:31,23 --> 00:17:40,20
یک کلمه برای کسی که بفهمد بس است، آن کلمه این است:

101
00:17:41,17 --> 00:17:53,15
امیرالمؤمنین که بود؟ علی بن ابی طالب چه کسی بود؟

102
00:17:53,19 --> 00:18:01,12
آن کسی که جبرئیل بین زمین و آسمان گفت:

103
00:18:01,16 --> 00:18:04,17
لا فتی الاّ علی.

104
00:18:04,21 --> 00:18:10,14
آن کسی که یک ضربتش...،

105
00:18:10,16 --> 00:18:21,09
- یک ضربت [که] به اتفاق عامه و خاصه، آنهائی که اهل درک هستند-،

106
00:18:21,12 --> 00:18:28,14
یک ضربت او "افضل من عبادة الثقلین"،

107
00:18:28,18 --> 00:18:45,23
همچو کسی لیلة المبیت به جای پیغمبر خوابید که همه ملکوت را متحیّر کرد

108
00:18:45,24 --> 00:18:54,17
"و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاة الله"،

109
00:18:54,20 --> 00:19:05,17
در غزوه احد کاری کرد که انبیا و مرسلین متحیّر شدند،

110
00:19:05,19 --> 00:19:10,16
بدنش[در جنگ] سوراخ سوراخ شد، که

111
00:19:10,18 --> 00:19:18,14
[وقتی] فتیله می گذاشتند در این جراحات از این طرف،

112
00:19:18,17 --> 00:19:24,11
 از این طرف بیرون می آوردند،

113
00:19:24,15 --> 00:19:31,17
پیغمبر اشک می ریخت، او خنده می کرد،[و] می گفت:

114
00:19:31,24 --> 00:19:38,13
یا رسول الله به رضای خدا هست؟

115
00:19:38,18 --> 00:19:48,13
همچو کسی کنار بدن او گفت: ای کاش علی مرده بود،

116
00:19:48,15 --> 00:19:54,03
"نفسی علی زفراتها محبوسة ـ

117
00:19:54,17 --> 00:20:00,24
یا لیتها خرجت مع الزفرات"

118
00:20:01,08 --> 00:20:05,24
او شناخت چه گوهری بود؟

119
00:20:06,04 --> 00:20:14,00
چگونه زندگی کرد؟ چگونه از دنیا رفت؟

120
00:20:14,04 --> 00:20:17,07
اصلا ً عقل مبهوت است.

121
00:20:17,10 --> 00:20:20,04
این قضیه ای است...،

122
00:20:20,12 --> 00:20:31,06
خوب دقت کنید، ببینید چه منصبی نصیبتان شده،

123
00:20:31,08 --> 00:20:36,04
کاری کنید که اسمتان قلم نخورد.

124
00:20:39,05 --> 00:20:47,23
اعیان علماء عامه نوشته اند این قضیه را:

125
00:20:48,02 --> 00:21:01,01
پیغمبر وارد شد، دید دخترش وضع زندگی اش این است،

126
00:21:01,04 --> 00:21:12,06
"علیها کساء" کسائی که پوشیده از پشم شتر است،

127
00:21:13,05 --> 00:21:16,11
به یک دست دستاس می کند،

128
00:21:19,13 --> 00:21:24,05
سید الشهداء را هم شیر می دهد،

129
00:21:24,08 --> 00:21:36,15
تا پیغمبر وضع آن خانه را دید، دمعت عیناه.

130
00:21:36,17 --> 00:21:41,13
خاتم، قلب عالم است،

131
00:21:41,14 --> 00:21:50,07
وقتی او منقلب بشود، ملک و ملکوت منقلب می شود.

132
00:21:50,11 --> 00:21:59,15
چه وضعی دید که اشک در چشمها حلقه زد.

133
00:21:59,18 --> 00:22:06,17
تا [حضرت فاطمه]دید چشم پدر گریان است،

134
00:22:07,15 --> 00:22:17,06
گفت جمله ای [که] جبرئیل مبهوت است، نه من و تو.

135
00:22:17,08 --> 00:22:24,18
در مقابل پیغمبر عکس العمل اش این بود، گفت:

136
00:22:24,20 --> 00:22:31,17
"یا رسول الله، الحمد لله علی نعمائه،

137
00:22:31,20 --> 00:22:36,18
و الشکر لله علی آلائه".

138
00:22:36,22 --> 00:22:47,13
نعمتها را یک طرف، آلاء را یک طرف، حمد بر آن، شکر بر این.

139
00:22:47,16 --> 00:22:56,12
جبرئیل نازل شد گفت: یا رسول الله خدا می فرماید:

140
00:22:56,13 --> 00:23:01,09
"ولسوف یعطیک ربک فترضی".

141
00:23:01,12 --> 00:23:11,15
این است، این آیه در همچو وقتی نازل شد،

142
00:23:11,18 --> 00:23:19,04
خلاصه آن قدر به تو خواهیم داد تا راضی بشوی،

143
00:23:19,06 --> 00:23:27,09
بعد چه خواهد داد؟ گفتنی نیست.

144
00:23:27,18 --> 00:23:32,23
مبدأ این بود، اما منتها چیست؟

145
00:23:33,01 --> 00:23:38,22
منتها این است - این جمله بس است-

146
00:23:39,00 --> 00:23:50,18
اول کسی که قدم بر بساط قرب خدا می گذارد فاطمه زهرا است،

147
00:23:50,22 --> 00:24:00,18
اول کس او است، حتی بر خاتم در این جهت مقدّم است.

148
00:24:00,20 --> 00:24:06,02
اول او وارد می شود، بعد پدرش.

149
00:24:06,04 --> 00:24:18,18
این مطالب عقل هر حکیمی را مبهوت می کند.

150
00:24:18,21 --> 00:24:28,09
مهم این است نه تنها شیعه نوشته، عامه اعتراف کرده اند

151
00:24:28,10 --> 00:24:32,09
"اول من یدخل الجنة فاطمة"

152
00:24:32,12 --> 00:24:37,11
بعد چه خبر است؟

153
00:24:41,14 --> 00:24:47,24
[هر]کسی که وارد جائی [از بهشت] می شود تا مستقر بشود

154
00:24:48,04 --> 00:24:57,16
زارها آدم ومن دونه من النبیین.

155
00:24:57,20 --> 00:25:09,14
اول برنامه بهشت این است: 124 هزار پیغمبر به زیارت او می آیند،

156
00:25:09,17 --> 00:25:18,16
حالا همچو کسی چه جور زندگی کرد؟

157
00:25:18,19 --> 00:25:32,16
چه جور از دنیا رفت؟ ما چه وظیفه داریم؟

158
00:25:33,00 --> 00:25:39,14
اجر همه شما با خود اوست.

159
00:25:39,17 --> 00:25:51,24
کسی که خدا جواب خدمت آن زن را در آن بیابان این جور می دهد،

160
00:25:52,03 --> 00:26:00,23
آیا خدمات شما در آن پیشگاه محو می شود؟

161
00:26:01,16 --> 00:26:06,15
کاری کنید که فردا حسرت نخورید.

162
00:26:06,19 --> 00:26:15,19
اگر یک هیئت بماند [و] روز سوم [جمادی الثانیه] بیرون نیاید،

163
00:26:15,20 --> 00:26:24,06
حسرتی که خواهد خورد ابدی است دیگر و علاج ندارد،

164
00:26:24,09 --> 00:26:28,02
[و آن حسرت این است] که من می توانستم

165
00:26:28,06 --> 00:26:39,14
به این وسیله مرهمی بر زخم دل زینب کبری بگذارم[و] نگذاشتم،

166
00:26:39,18 --> 00:26:55,00
می توانستم با آن سینه زدن، یا زهرا گفتن، تسلیت به ولیّ عصر بگویم و نگفتم.

167
00:26:55,06 --> 00:27:00,15
مبادا این فرصت از دست برود.

168
00:27:00,18 --> 00:27:09,16
مبادا در [این]مملکت هیئتی بماند که امسال بیرون نیاید،

169
00:27:09,20 --> 00:27:15,12
"وانذرهم یوم الحسرة اذ قضی الامر"،

170
00:27:15,13 --> 00:27:21,10
ما گفتیم که فردا کسی گله نکند.

171
00:27:21,15 --> 00:27:27,11
می دانید این هیآت اثرش چیست؟

172
00:27:27,15 --> 00:27:41,06
هیأتهایی که بیرون می آید، این به سر و سینه زدنها یک دفتر ندارد.

173
00:27:41,10 --> 00:27:45,19
در دفتر خدا ثبت است،

174
00:27:45,23 --> 00:27:59,17
اول در کتاب او، لوح محفوظ او، چون یگانه کنیز او فاطمه زهرا است.

175
00:27:59,19 --> 00:28:06,03
دوم در دفتر خاتم ثبت است،

176
00:28:06,07 --> 00:28:19,00
برای اینکه این شور و نوای شما مرهمی به جراحت قلب خاتم انبیاء است،

177
00:28:19,04 --> 00:28:28,03
"قل لا اسألکم علیه اجراً الا المودة فی القربی".

178
00:28:28,07 --> 00:28:34,09
در دفتر امیرالمؤمنین ثبت است،

179
00:28:34,12 --> 00:28:39,12
در دفتر حسن بن علی ثبت است،

180
00:28:39,16 --> 00:28:52,18
در دفتر سیدالشهداء که آن شب با پای برهنه پای آن جنازه دویده ثبت است.

181
00:28:52,21 --> 00:29:02,20
وقتی بروید به مشهد امام هشتم جور دیگر به شما نظر می کند، که

182
00:29:03,02 --> 00:29:16,08
این همان است که گوشه آن شهر برای مادر پهلوی شکسته من این قدم را برداشته.

183
00:29:16,12 --> 00:29:27,16
کاری کنید که امسال ان شاء الله[در این عزاداری ها] غیر از سالهای گذشته باشد،

184
00:29:27,20 --> 00:29:32,10
و امسال در هر شهری همت کنید.

185
00:29:32,13 --> 00:29:47,22
شام غریبان حتماً باید دسته سادات بالخصوص علاوه بر بقیه هیآت بیرون بیاید،

186
00:29:48,01 --> 00:29:55,15
و در آن هیئت سادات، غیر[از] سید نباید وارد بشود.

187
00:29:55,19 --> 00:30:03,09
غیر سادات در هر مقامی پشت سر آنها باشند.

188
00:30:03,13 --> 00:30:14,08
آن هیئت سادات –حتماً- در همه بلاد، قصبات، دهات بیرون بیاید.

189
00:30:14,11 --> 00:30:21,05
برای چه؟ برای اینکه آن شب، شب دفن اوست،

190
00:30:21,08 --> 00:30:28,13
در آن شب آن جنازه رفت زیر خاک،

191
00:30:28,16 --> 00:30:37,17
کنار جنازه اش هم امیرالمؤمنین یک نامه ای پیدا کرد،

192
00:30:37,21 --> 00:30:43,24
در آن نامه نوشته بود: به فرزندان من...

193
00:30:44,07 --> 00:30:53,00
به فرزندان من تا قیامت سلام برسان.

194
00:30:54,14 --> 00:31:00,14
آن شام غریبان باید جواب این سلام داده بشود.

195
00:31:01,14 --> 00:32:00,21
اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن صلواتک علیه وعلی آبائه فی هذه الساعة  وفی کلّ ساعة ولیاً وحافظا وقائدا وناصرا ودلیلا وعینا حتی تسکنه أرضک طوعا و تمتّعه فیها طویلا