0
00:00:01,15 --> 00:00:03,18
مقام و منزلت عالم آل محمد،امام علی بن موسی الرضا عليه السلام

1
00:00:05,02 --> 00:00:06,16
در بيانات آيت الله العظمی وحيد خراسانی

2
00:00:07,18 --> 00:00:10,12
چهارشنبه 1430/11/9هجری قمری=1388/8/6هجری شمسی

3
00:00:11,07 --> 00:00:16,19
بسم الله الرحمن الرحيم

4
00:00:17,14 --> 00:00:55,13
الحمد لله رب العالمين و صلي الله علي سيدنا محمد و آله الطاهرين سيما بقية الله في الارضين و اللعن علي اعدائهم الي يوم الدين

5
00:00:56,08 --> 00:01:03,12
بحث ما در حروف تهجي قرآن بود

6
00:01:04,03 --> 00:01:10,12
و بحث در «الف» تمام نشد؛

7
00:01:10,20 --> 00:01:21,11
ولي امروز، چون جمعيتی خواستند که

8
00:01:22,05 --> 00:01:39,00
نسبت به امام علي بن موسي عليهما السلام بحث بشود،

9
00:01:39,14 --> 00:01:52,00
ولو اين بحث بسيار مشكل است، اما به قدر ميسور…

10
00:01:52,05 --> 00:02:00,09
بحث از او، بحث از حقيقت قرآن است.

11
00:02:00,15 --> 00:02:06,23
مجلس هم مجلس قرآن است.

12
00:02:07,04 --> 00:02:21,13
منتها شناخت آن حضرت فوق طاقت ما است!

13
00:02:24,19 --> 00:02:31,17
وقتي امام هشتم شناخته مي‌شود كه

14
00:02:32,15 --> 00:02:44,17
انسانيت و كمال انسانيت فهميده بشود.

15
00:02:50,01 --> 00:02:58,14
آن وقت معلوم مي‌شود او كيست كه

16
00:02:58,21 --> 00:03:10,24
مي‌تواند خلقت را به غايت نهايي برساند.

17
00:03:11,05 --> 00:03:24,13
اين خلقت و تمام آفاق، مقدمه‌ي انفس است؛

18
00:03:24,20 --> 00:03:35,16
فهم قرآن بسيار مشكل است!

19
00:03:35,23 --> 00:03:48,21
«سنريهم آياتنا في الآفاق و في‏ أنفسهم»؛

20
00:03:49,01 --> 00:03:58,15
اين انسان در يك كفه‌ي ميزان است و

21
00:03:58,19 --> 00:04:04,13
تمام آفاق در يك كفه.

22
00:04:08,20 --> 00:04:18,00
اين است كه مقدمه چقدر عظيم است،

23
00:04:18,04 --> 00:04:23,12
تا برسد به ذي المقدمه!

24
00:04:23,17 --> 00:04:34,01
بعد آن ذي المقدمه به غايت قصوي برسد.

25
00:04:39,05 --> 00:04:58,12
در قرآن مجيد، كلمه‌ي «تبارك» در حدود نُه مورد آمده؛

26
00:04:58,16 --> 00:05:07,20
ولي هر موردي به قدري عميق است كه

27
00:05:08,00 --> 00:05:18,02
اصلا ورود در بحث بسيار مشكل است!

28
00:05:18,23 --> 00:05:24,24
نمونه‌ي مطلب اين است:

29
00:05:25,04 --> 00:05:35,08
دو سوره در قرآن است، اما چه دو سوره‌اي!

30
00:05:36,06 --> 00:05:42,00
‌خود آن باز بحث مفصلي دارد

31
00:05:42,03 --> 00:05:54,14
يكي سوره‌ي فرقان؛ يكي سوره‌ي مُلك.

32
00:05:54,16 --> 00:06:08,18
آن‌هايي كه اهل تأمل و دقت هستند، مطالعه كنند،

33
00:06:08,21 --> 00:06:20,11
ببينند در سوره‌ي ملك چه غوغايي است،در هر آيه‌اي!

34
00:06:23,15 --> 00:06:29,08
در سوره‌ي فرقان چه خبر است!

35
00:06:29,12 --> 00:06:39,04
هر يك از اين دو سوره مصدَّر است به آيه‌اي.

36
00:06:39,08 --> 00:06:47,23
هر يك از اين دو آيه باز مصدر است به «تبارك».

37
00:06:48,02 --> 00:06:56,16
«تبارك» را خدا كجا گفته؟

38
00:06:59,20 --> 00:07:11,15
«تبارك الذي نزل الفرقان علي‏ عبده

39
00:07:11,19 --> 00:07:18,02
ليكون للعالمين نذيرا».

40
00:07:22,05 --> 00:07:32,09
در اين وقت كم و بحث معرفت امام هشتم،

41
00:07:32,13 --> 00:07:43,22
كجا مي‌شود به مطلب، حتي در حد ادني، رسيد؟!

42
00:07:45,13 --> 00:07:57,18
در سوره‌ي ملك، «بسم الله الرحمن الرحيم،

43
00:07:58,04 --> 00:08:05,10
تبارك الذي بيده الملك

44
00:08:05,15 --> 00:08:11,19
وهو علي‏ كل شي‏ء قدير،

45
00:08:12,15 --> 00:08:18,05
الذي خلق الموت و الحياة»

46
00:08:18,16 --> 00:08:23,17
كه بعد غوغايي است و قيامتي!

47
00:08:26,23 --> 00:08:32,09
به خلقت انسان كه مي‌رسد،

48
00:08:32,23 --> 00:08:39,13
اطوار سبعه‌ي خلقت را شرح مي‌دهد.

49
00:08:39,17 --> 00:08:52,19
انسان تا شناخته نشود، امام رضا شناخته نخواهد شد.

50
00:09:00,00 --> 00:09:06,03
انسان اطوار سبعه دارد؛

51
00:09:10,08 --> 00:09:17,15
طور اول شروع مي‌شود از

52
00:09:17,19 --> 00:09:28,06
«لقد خلقنا الإنسان من سلالة من طين»؛

53
00:09:28,14 --> 00:09:39,08
طور هفتم: «ثم أنشأناه خلقا آخر».

54
00:09:39,13 --> 00:09:51,14
دنبال طور هفتم: «فتبارك الله أحسنُ الخالقين».

55
00:09:51,22 --> 00:10:04,04
اين كيفيت استعمال «تبارك» است؛

56
00:10:04,09 --> 00:10:10,18
آن «تبارك» در سوره‌ي ملك، و

57
00:10:10,22 --> 00:10:16,08
آن «تبارك» در سوره‌ي فرقان، و

58
00:10:16,12 --> 00:10:28,05
اين «تبارك» در سوره‌ي مؤمنون، بايد ضميمه بشود.

59
00:10:32,08 --> 00:10:36,23
در اين جا، خدا مي‌فرمايد:

60
00:10:37,03 --> 00:10:42,08
«فتبارك الله أحسن الخالقين»؛

61
00:10:42,12 --> 00:10:45,23
اين است انسان!

62
00:10:46,02 --> 00:10:55,16
حالا، كمال انسان به چيست؟

63
00:10:55,19 --> 00:11:03,05
كمال انسان به دو كلمه است؛

64
00:11:03,09 --> 00:11:15,14
حرف حساب هم دو كلمه است: يكي عقل؛ يكي ايمان.

65
00:11:15,18 --> 00:11:25,04
اين جوهر همه‌ي عقليات و نقليات است:

66
00:11:25,09 --> 00:11:31,19
كمال خلقت: انسان؛

67
00:11:32,16 --> 00:11:36,18
كمال انسان: عقل و ايمان.

68
00:11:36,23 --> 00:11:42,15
دو حديث امام هشتم دارد:

69
00:11:42,17 --> 00:11:48,17
يكي در عقل؛ يكي در ايمان

70
00:11:48,21 --> 00:11:58,12
در هر حديثي، در هر جمله‌اي، شق القمر كرد!

71
00:11:58,18 --> 00:12:04,16
آن وقت، امام هشتم شناخته مي‌شود!

72
00:12:04,20 --> 00:12:21,07
ابن سِكّيت كسي است كه ابن خلكان، درباره‌ي كتاب او، مي‌نويسد:

73
00:12:21,10 --> 00:12:34,00
اين كتابي است كه مانندش نيست و مرجع است براي كل.

74
00:12:37,03 --> 00:12:47,24
همچو مردي آمد[و نزد امام] زانو به زمين زد، گفت:

75
00:12:48,03 --> 00:12:54,19
يابن رسول الله! حجت، امروز چيست؟

76
00:12:54,24 --> 00:12:59,24
فرمود: «العقل».

77
00:13:00,02 --> 00:13:05,17
اين‌ها را كساني مي‌فهمند كه

78
00:13:05,21 --> 00:13:15,15
تمام علوم عقليه، حكمت نظري، حكمت عملي،

79
00:13:15,18 --> 00:13:23,06
من الصدر الي الذيل را، طي كرده باشند،

80
00:13:23,10 --> 00:13:30,22
بعد مي‌فهمند او به ابن سكيت چه فرمود!

81
00:13:31,02 --> 00:13:37,05
فرمود: حجت عقل است.

82
00:13:37,08 --> 00:13:46,01
بعد در بيان ديگر، كمال عقل را بيان كرد كه

83
00:13:46,13 --> 00:13:52,00
كمال عقل در چيست.

84
00:13:52,06 --> 00:14:00,15
اين ها را بايد فهميد، آن وقت فهميد که

85
00:14:00,18 --> 00:14:06,15
دنيا از چه تعليم و تربيتي محروم شد!

86
00:14:06,19 --> 00:14:16,14
فرمود: عقل كسي تمام نمي‌شود الا به اين امور؛

87
00:14:16,18 --> 00:14:24,03
ما مختصر و قسمتي را مي‌گوييم.

88
00:14:24,06 --> 00:14:29,23
اول، «الخير منه مأمول…».

89
00:14:30,01 --> 00:14:37,24
شروع مي‌كند به چه كلمه‌اي؟!

90
00:14:39,11 --> 00:14:44,20
جمله‌ي اولش ابتدا مي‌شود به «خير».

91
00:14:44,24 --> 00:14:57,23
اين است كه فهم اين احاديث و فقه اين روايات، دونه خرط القتاد!

92
00:14:58,04 --> 00:15:08,20
«الخير منه مأمول والشر منه مأمون».

93
00:15:13,24 --> 00:15:18,01
دو كلمه را گرفته: خير و شر.

94
00:15:18,03 --> 00:15:26,22
« الف و لام » بر سر هر دو آمده، «الف و لام» جنس.

95
00:15:27,00 --> 00:15:36,16
جنس خير از او مأمول است؛

96
00:15:36,18 --> 00:15:40,21
جنس شر از او مأمون است.

97
00:15:45,22 --> 00:15:52,13
گفتيم: هر جمله‌اي بحث مفصلي دارد.

98
00:15:52,16 --> 00:15:59,19
امام هشتم در اين جمله‌ها شناخته مي‌شود.

99
00:15:59,22 --> 00:16:07,12
دوم، از اين دو تا كه مي‌گذرد،

100
00:16:11,15 --> 00:16:23,06
كثير خير را از خودش قليل مي‌شمرد؛ اما

101
00:16:23,10 --> 00:16:29,12
قليل خير را از ديگري كثير مي‌شمرد.

102
00:16:31,16 --> 00:16:40,11
اين چنين عقل به كمال مي‌رسد.

103
00:16:46,17 --> 00:16:56,17
او ملول نمي‌شود از طلب حوائج؛

104
00:17:00,22 --> 00:17:18,17
آنچه ارباب حاجت به او رجوع كنند، ملالي در او محقق نمي‌شود.

105
00:17:18,21 --> 00:17:24,15
اين نسبت به خلق؛

106
00:17:24,18 --> 00:17:28,18
اما نسبت به خود:

107
00:17:28,21 --> 00:17:53,01
«ولا يسأم من طلب العلم طول دهره»؛ سير نمي‌شود از طلب علم در طول دهر خودش.

108
00:17:53,06 --> 00:18:00,23
چه كرده در هر جمله‌اي!

109
00:18:01,05 --> 00:18:16,01
بعد فرمود: فقر في الله احب است نزد او از غنا؛

110
00:18:16,05 --> 00:18:26,15
ذلت في الله احب است نزد او از عز.

111
00:18:30,21 --> 00:18:41,15
اين چنين پرورش مي‌دهد آن جوهر انسانيت را،

112
00:18:41,19 --> 00:18:46,03
«دعامة الإنسان العقل»،

113
00:18:46,07 --> 00:18:54,11
اين بذر، بايد زير دست اين باغبان به ثمر برسد!

114
00:18:54,15 --> 00:19:02,18
حديث مفصل است، آخرش را بگويم؛

115
00:19:02,23 --> 00:19:11,03
چون خودش در كلمه‌ي آخر عنايت كرد؛

116
00:19:11,06 --> 00:19:16,10
فرمود: «العاشرة و ما العاشرة».

117
00:19:16,15 --> 00:19:20,08
آن آخري اين است:

118
00:19:20,13 --> 00:19:24,04
احدي را نبيند…

119
00:19:24,08 --> 00:19:29,12
كلمه‌ي احد چقدر عموم دارد!

120
00:19:29,17 --> 00:19:38,04
احدي را نبيند الا اين كه بگويد او از من بهتر است.

121
00:19:38,08 --> 00:19:44,24
وقتي به اين جا رسيد، عقل كامل مي‌شود؛

122
00:19:45,02 --> 00:19:51,01
چرا؟ بعد تحليل كرد؛

123
00:19:51,02 --> 00:19:58,18
چون هر كه را ببيني، از دو حال خارج نيست:

124
00:19:58,22 --> 00:20:03,15
يا از تو بهتر است، يا از تو بدتر است.

125
00:20:03,17 --> 00:20:14,19
آن كسي كه بدتر است، وقتي که به او رسيدي،

126
00:20:18,22 --> 00:20:32,21
ببينی شرّ او ظاهر است، اما لعل خيري در باطن باشد؛

127
00:20:33,02 --> 00:20:39,11
ولي نسبت به خودت، خيرت ظاهر است.

128
00:20:39,16 --> 00:20:48,06
شايد آن خير باطني او مقبول درگاه باشد

129
00:20:48,10 --> 00:20:58,21
و آن شرّ باطني تو موجب طرد[ تو شود]

130
00:20:59,18 --> 00:21:04,17
و آن خير ظاهر تو هم مردود باشد.

131
00:21:04,22 --> 00:21:14,17
وقتي چنين است، پس آن شرّ از من بهتر است.

132
00:21:14,23 --> 00:21:19,18
خلاصه‌ي بيان اين است:

133
00:21:19,22 --> 00:21:24,00
كساني كه اهل فن هستند،

134
00:21:24,03 --> 00:21:29,11
بالنسبه به خودت علم به عدم است،

135
00:21:29,15 --> 00:21:33,03
بالنسبه به او عدم العلم است.

136
00:21:33,08 --> 00:21:41,13
عدم العلم با علم به عدم هرگز تعارض نمي‌كند.

137
00:21:41,17 --> 00:21:46,09
آن وقت، عقل كامل مي‌شود.

138
00:21:46,14 --> 00:21:51,01
اما اگر ديدي بهتر است،

139
00:21:51,05 --> 00:21:59,01
بايد آنچنان به دنبال او بروي تا به هر بهتري برسي.

140
00:21:59,05 --> 00:22:03,19
اگر اين چنين شد، عقل كامل است.

141
00:22:03,23 --> 00:22:08,11
اين كلمه‌اش در كمال عقل.

142
00:22:08,15 --> 00:22:13,20
وقتي مي‌رسد به ايمان…

143
00:22:13,24 --> 00:22:20,05
كي خوابيده در طوس؟! كيست؟!

144
00:22:20,08 --> 00:22:30,12
وقتي مي‌رسد به ايمان، فرمود:

145
00:22:33,01 --> 00:22:41,23
مؤمن، ايمانش كامل نمي‌شود مگر اين كه سه سنت در او باشد:

146
00:22:42,09 --> 00:22:55,03
اول از خدا؛ دوم از رسول خدا؛ سوم از ائمه‌ي هدي.

147
00:22:55,08 --> 00:23:00,18
اما از خدا «كتمان السر».

148
00:23:00,24 --> 00:23:08,22
وقتي مؤمن، ايمانش كامل مي‌شود كه

149
00:23:09,00 --> 00:23:15,00
از خدا بياموزد ستار العيوبي را؛

150
00:23:20,03 --> 00:23:24,21
حامل اسرار باشد.

151
00:23:25,00 --> 00:23:30,11
باز در اين كلمه غوغايي است!

152
00:23:31,02 --> 00:23:37,01
يعني چه كتمان السر را از خدا بگيرد؟!

153
00:23:37,24 --> 00:23:44,01
اما از رسول خدا «مداراة الخلق»؛

154
00:23:45,01 --> 00:23:48,03
چه كرد؟

155
00:23:50,06 --> 00:23:56,20
ببينيد، دندانش را شكستند،و

156
00:23:57,07 --> 00:24:01,18
خاكستر بر سرش ريختند،و

157
00:24:02,01 --> 00:24:06,14
شخص اول عالم بود،

158
00:24:06,17 --> 00:24:16,00
به آن وضع با او معامله كردند، بعد گفت:

159
00:24:16,09 --> 00:24:21,22
«اللهم اهد قومي فإنهم لا يعلمون».

160
00:24:22,05 --> 00:24:31,05
به جاي آن همه عذاب كه از مردم كشيد، دعا كرد،

161
00:24:31,12 --> 00:24:34,23
آن هم از خدا چه خواست؟!

162
00:24:35,03 --> 00:24:40,00
«اللهم اهد قومي».

163
00:24:40,21 --> 00:24:44,09
بعد قيامت اين است:

164
00:24:44,14 --> 00:24:53,19
دنبال «اللهم اهد…» كلمه‌ي «قومي» است.

165
00:24:53,23 --> 00:25:05,10
آن مردم جزيرة العرب را به خودش منسوب كرد كه جلوی عذاب را بگيرد.

166
00:25:05,14 --> 00:25:14,14
بعد آنچه عقل را حيران مي‌كند، اين است كه

167
00:25:14,19 --> 00:25:22,23
آخر هم براي خود آن‌ها عذرخواهي كرد؛

168
00:25:24,01 --> 00:25:31,18
علت آورد، گفت: «فإنهم لا يعلمون»؛

169
00:25:32,09 --> 00:25:40,22
ببخش اين‌ها را كه جاهل هستند. عذرشان را بپذير.

170
00:25:41,05 --> 00:25:49,10
از اينف مدارات را بگير؛ آن وقت مي‌شوي مؤمن.

171
00:25:49,17 --> 00:25:58,18
اما از ما؛ «الصبر في البأساء والضراء».

172
00:25:58,23 --> 00:26:09,09
به اين سه كلمه، بشر به غايت القصوي خلقت مي‌رسد.

173
00:26:09,15 --> 00:26:20,11
تمام علمای اخلاق، از زمان ارسطو تا حال،

174
00:26:20,16 --> 00:26:37,23
آنچه تمام رجالي كه در تهذيب بشريت كار كردند، سه مرحله است:

175
00:26:38,03 --> 00:26:42,15
مرحله‌ي اول، تخليه؛

176
00:26:42,19 --> 00:26:50,18
مرحله‌ي دوم تجزيه؛

177
00:26:50,20 --> 00:26:54,24
مرحله، سوم تحليه.

178
00:26:55,04 --> 00:27:04,05
تمام مراحل ثلاثه را در دو روايت جمع كرده!

179
00:27:04,09 --> 00:27:15,06
آن هم تمام نواقص حكمت عملي عالم را به دو روايت از بين برده!

180
00:27:15,12 --> 00:27:25,19
اگر كلمات او تحقيق مي‌شد، و تشريح مي‌شد و

181
00:27:25,24 --> 00:27:32,13
فهميده مي‌شد و به كار بسته مي‌شد،

182
00:27:32,17 --> 00:27:38,14
دو حديث او، دنيا را منقلب مي‌كرد!

183
00:27:46,19 --> 00:27:54,12
آيا شناختن همچو كسي سهل است؟!

184
00:27:54,15 --> 00:28:11,11
اين روايت را علي بن ابراهيم از ابراهيم بن هاشم،

185
00:28:12,09 --> 00:28:23,02
او از ابن ابي عمير، ابن ابي عمير از بعض اصحابه

186
00:28:23,07 --> 00:28:31,07
از عمر بن يزيد عن الصادق عليه السلام…

187
00:28:36,11 --> 00:28:42,24
روايت همچو روايتي! با اين سند!

188
00:28:43,05 --> 00:28:57,23
امام فرمود: يك حج برابر است با عتق هفتاد رقبه.

189
00:28:58,08 --> 00:29:04,20
بعد، عمر بن يزيد...

190
00:29:05,00 --> 00:29:10,16
كساني كه اهل فقه هستند، رُوات را بشناسند.

191
00:29:10,21 --> 00:29:20,09
در فقاهت لازم است اين نكته كه آن راوي كيست.

192
00:29:20,14 --> 00:29:31,14
عمر بن يزيد است، معاويه بن عمار است، زراره است، ابو بصير است.

193
00:29:31,18 --> 00:29:38,00
پرسيد: آيا عِدل حج چيزي هست؟

194
00:29:38,05 --> 00:29:46,18
امام فرمود: هيچ چيز عديل حج نيست.

195
00:29:46,23 --> 00:30:09,01
يك درهم در راه حج برابر است با دو هزار هزار درهم در غير حج من سبيل الله.

196
00:30:09,08 --> 00:30:14,04
اين روايت را خوب داشته باشيد.

197
00:30:14,10 --> 00:30:25,14
مشايخ ثلاثه، يعني ثقة الاسلام كليني،

198
00:30:25,18 --> 00:30:31,10
شيخ الطائفه در تهذيب،

199
00:30:31,16 --> 00:30:38,12
شيخ المحدثين صدوق در عيون و امالي،

200
00:30:38,16 --> 00:30:48,04
روايتي كه مشايح ثلاثه متفقا نقل كنند…

201
00:30:48,11 --> 00:30:52,18
 قسمتي از روايت اين است:

202
00:30:52,23 --> 00:31:07,01
امام هفتم فرمود: زيارت وَلَد من علي…

203
00:31:07,05 --> 00:31:10,17
خوب دقت كنيد.

204
00:31:11,14 --> 00:31:26,06
زيارت وَلَد من، علي، افضل است از هفتاد حج مبرور!

205
00:31:26,11 --> 00:31:34,03
آن حج، با آن عظمت!

206
00:31:34,08 --> 00:31:46,22
يك زيارت او معادل مي‌شود، در يك كفه قرار مي‌گيرد،

207
00:31:47,01 --> 00:31:53,18
هفتاد حج مبرور،[آن هم ] نه هر حجي![ در يك كفه ديگر]

208
00:31:53,23 --> 00:31:57,24
اين جمله‌ي اول.

209
00:32:01,03 --> 00:32:10,21
از اين «إنّ»،[يعنی] از راه اثر پي به مؤثر ببريد.

210
00:32:10,24 --> 00:32:22,05
بعد مطلب به اين جا خاتمه پيدا نكرد؛ فرمود:

211
00:32:23,02 --> 00:32:38,11
كسي كه او را زيارت كند، يك شب كنار قبر او بيتوته كند،

212
00:32:38,15 --> 00:32:46,03
«كان كمن زار الله في عرشه».

213
00:32:46,08 --> 00:32:56,19
اين بيان كسي است كه ضمان عصمت از خدا دارد!

214
00:32:56,24 --> 00:33:03,21
«كان كمن زار الله في عرشه»!

215
00:33:04,00 --> 00:33:11,13
مرحله بعد، فرمود:

216
00:33:11,18 --> 00:33:24,13
وقتي عرش خدا در قيامت سر پا مي‌شود، هشت نفر هستند،

217
00:33:24,18 --> 00:33:33,14
چهار نفر از اولين، چهار نفر از آخرين.

218
00:33:33,18 --> 00:33:45,01
از اولين: نوح، ابراهيم، موسي، عيسي؛

219
00:33:45,04 --> 00:34:00,10
از آخرين: جدش[پيامبر]، اميرالمؤمنين، حسن بن علي، حسين بن علي.

220
00:34:02,12 --> 00:34:04,16
خود اين سرّي دارد!

221
00:34:05,04 --> 00:34:08,14
بعد از اين جمله، فرمود:

222
00:34:08,24 --> 00:34:27,03
زوار قبور ائمه همنشين هستند با خود ائمه؛

223
00:34:27,10 --> 00:34:47,04
اما «أعلاهم منزلةوأقربهم حبوة زوار قبر ولدي علي».

224
00:34:47,22 --> 00:34:49,22
اين است امام رضا!

225
00:34:50,07 --> 00:35:04,19
«أعلاهم منزلة» و اقرب آن‌ها به عطيه‌ي خدا زوار قبر علي بن موسي است!

226
00:35:05,01 --> 00:35:12,01
امام هشتم، معرفتش فوق طاقت بشر است!

227
00:35:12,10 --> 00:35:17,14
حالا چه خصوصياتي است در آن؟

228
00:35:17,19 --> 00:35:21,04
ختام مطلب،

229
00:35:21,07 --> 00:35:26,15
چون بايد مردم بدانند چه خبر است.

230
00:35:26,20 --> 00:35:40,24
افسوس كه نفهميديم! ندانستيم اين مملكت در پرتو چه كسي برقرار است!

231
00:35:45,05 --> 00:35:50,08
يك عمر صلوات فرستاديد

232
00:35:50,13 --> 00:35:53,02
 در صلوات چه گفتيد؟

233
00:35:58,08 --> 00:36:02,14
آل محمد كيان اند؟

234
00:36:02,21 --> 00:36:04,19
خوب دقت كنيد.

235
00:36:05,00 --> 00:36:08,04
آن وقت حديث اين است:

236
00:36:08,08 --> 00:36:21,04
امام ششم، رأس و رئيس مذهب، به فرزندش امام هفتم فرمود:

237
00:36:21,09 --> 00:36:26,08
در صلب تو عالم آل محمد است!

238
00:36:32,17 --> 00:36:36,16
يك وقت مي‌گويند عالم قوم،

239
00:36:36,23 --> 00:36:42,17
يك وقت مي‌گويند عالم فلان طائفه؛

240
00:36:42,22 --> 00:36:45,03
اما تعبير اين است؛

241
00:36:45,08 --> 00:36:52,15
اصلا اين تعبير محير العقول است!

242
00:36:52,20 --> 00:37:01,00
جمله‌ي دومش حيرت‌انگيزتر است! و آن جمله اين است:

243
00:37:01,04 --> 00:37:07,13
كسي كه هيچ آرزويي جز خدا ندارد…

244
00:37:07,18 --> 00:37:14,20
كسي كه به جايي رسيده كه

245
00:37:15,03 --> 00:37:26,11
در «إياك نعبد و إياك نستعين» آن قدر مي‌گويد كه از خود خدا مي‌شنود!

246
00:37:26,15 --> 00:37:32,01
همچو كسي به فرزندش اين جمله را گفت…

247
00:37:32,07 --> 00:37:37,15
فكر كنيد تا هر چه مي‌توانيد!

248
00:37:37,20 --> 00:37:52,20
بعد فرمود: «يا ليتني كنت أدركته»؛ اي كاش من زنده بودم و پسر تو علي را مي‌ديدم!

249
00:37:53,01 --> 00:38:03,17
اللهم صل و سلم علي وليک و حجتك علي بن موسي الرضا

250
00:38:03,22 --> 00:38:09,08
عدد ما احاط به علمک

251
00:38:09,12 --> 00:38:17,22
صلاة ‌دائمة بدوام ملکک و سلطانک.