0
00:00:00,21 --> 00:00:01,14
بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی

1
00:00:02,13 --> 00:00:03,11
 به مناسبت شهادت حضرت امام هادی علیه السلام

2
00:00:04,07 --> 00:00:05,11
    (چهارشنبه 1391/3/3) درس تفسیر ، مسجد اعظم قم 

3
00:00:06,12 --> 00:00:09,24
بسم الله الرحمن الرحيم 

4
00:00:11,21 --> 00:00:18,06
الحمد لله رب العالمين

5
00:00:19,18 --> 00:00:36,10
 و صلي الله علی سيدنا محمد وآله الطاهرين

6
00:00:38,01 --> 00:00:44,07
 سيما بقية الله في الارضين 

7
00:00:44,18 --> 00:00:55,10
واللعن علی اعدائهم الي يوم الدين

8
00:00:55,22 --> 00:01:03,19
چون ماه رجب در پیش است 

9
00:01:04,04 --> 00:01:09,23
و طلیعه‌ی این ماه ، 

10
00:01:10,05 --> 00:01:22,07
روز سوم شهادت کسی است که

11
00:01:22,21 --> 00:01:32,01
 هم بیان از وصف او عاجز، 

12
00:01:32,08 --> 00:01:43,03
و هم عقل از ادراک مقامش قاصر است.

13
00:01:44,24 --> 00:01:54,15
 در درجه‌ی اولی وظیفه‌ی اهل علم، 

14
00:01:54,19 --> 00:01:59,11
این معرفت است،

15
00:01:59,13 --> 00:02:07,13
 بعد هم ابلاغ به مردم 

16
00:02:08,01 --> 00:02:13,13
که بدانند او کیست 

17
00:02:13,19 --> 00:02:22,06
و روز شهادت آن حضرت چه روزی است.

18
00:02:22,10 --> 00:02:37,02
اولا: ماه رجب ماه امیر المؤمنین است.

19
00:02:37,07 --> 00:02:43,24
 این ماه به قدری بزرگ است 

20
00:02:44,08 --> 00:02:51,05
که هفت روز روزه‌ی این ماه 

21
00:02:51,09 --> 00:02:57,16
هفت درِ جهنم را سدّ می‌کند،{ میبندد} 

22
00:02:57,20 --> 00:03:05,02
هشت روز روزه‌ی این ماه 

23
00:03:05,07 --> 00:03:15,10
هشت در بهشت را به روی روزه‌دار باز می‌کند.

24
00:03:15,16 --> 00:03:21,08
 در روز سوم همچو ماهی

25
00:03:21,13 --> 00:03:32,11
 همچو خورشیدی در سامره غروب کرد.

26
00:03:32,19 --> 00:03:46,23
شیخ الطائفه که قول او سند است برای کل، 

27
00:03:47,05 --> 00:03:55,22
صلواتی بر آن حضرت نقل می‌کند؛

28
00:03:55,24 --> 00:04:03,13
 قسمتی از آن صلوات این است:

29
00:04:03,14 --> 00:04:18,14
 اللهم صل علی علي بن محمد 

30
00:04:18,17 --> 00:04:33,02
وصي الاوصیاء وامام الاتقیاء

31
00:04:33,05 --> 00:04:41,00
 وخلف ائمة الدین 

32
00:04:41,11 --> 00:04:53,07
والحجة علی الخلائق اجمعین

33
00:04:53,11 --> 00:05:08,13
در هر جمله‌ای عقل کمّل { عقل بزرگان} متحیر است.

34
00:05:08,18 --> 00:05:18,00
 یک جمله‌ی آن... آن هم ( به صورت )اشاره‌ای 

35
00:05:18,23 --> 00:05:27,04
و الا شرح هر جمله کتابی لازم است.

36
00:05:27,13 --> 00:05:38,13
امامت از مقوله‌ی اضافه است. 

37
00:05:38,22 --> 00:05:50,07
این مفهوم متقوّم است به طرفین 

38
00:05:50,10 --> 00:06:05,18
اما متشابهة الاطراف واما متخالفة الاطراف.

39
00:06:06,05 --> 00:06:13,13
 امام بدون مأموم محال است

40
00:06:13,22 --> 00:06:21,05
. مأموم بدون امام هم محال است.

41
00:06:21,10 --> 00:06:36,24
در این بیان، امام تعریف شده

42
00:06:37,04 --> 00:06:43,12
 به امامت بر مأموم

43
00:06:43,20 --> 00:06:56,21
از مقام مأموم باید پی برد به مقام آن امام.

44
00:06:57,21 --> 00:07:11,05
 گفتنش سهل است اما فهمش فی غایة الاشکال.

45
00:07:11,10 --> 00:07:20,17
امام الاتقیاء. اتقیاء کیانند؟ 

46
00:07:20,24 --> 00:07:35,22
قرآن بخوانید، ببینید اتقیاء چه طائفه‌ای هستند

47
00:07:36,05 --> 00:07:44,10
".ان المتقین فی مقام امین".

48
00:07:44,18 --> 00:07:53,24
آن روزی که اولین و آخرین

49
00:07:54,03 --> 00:07:59,23
 همه ترسان و لرزان هستند، 

50
00:08:00,02 --> 00:08:06,19
"ان المتقین فی مقام امین".

51
00:08:06,22 --> 00:08:18,20
 این‌ها کیان اند؟ آن کسانی هستند که

52
00:08:19,03 --> 00:08:25,13
 ظرفیت وجودشان آماده است 

53
00:08:25,19 --> 00:08:33,08
برای اشراق تجلی علم خدا؛ 

54
00:08:33,13 --> 00:08:44,05
ذلک الکتاب... ذلک اسم اشاره‌ی بعید است.

55
00:08:44,10 --> 00:08:50,03
 این اشاره به این است که

56
00:08:50,06 --> 00:08:56,01
 این کتاب کتابی است؛

57
00:08:56,10 --> 00:09:07,07
 در چه مقامی؟ "انه لقرآن کریم".

58
00:09:07,09 --> 00:09:17,06
 این قرآن کریم در آن لوح محفوظ که

59
00:09:17,08 --> 00:09:23,13
 "لا یمسه الا المطهرون"،

60
00:09:23,16 --> 00:09:31,07
 آینه‌ای که بر آن آینه اشراق بشود 

61
00:09:31,11 --> 00:09:37,23
و همچو کتابی از آن مقامی 

62
00:09:38,01 --> 00:09:44,08
که خدا به اشاره‌ی بعید

63
00:09:44,11 --> 00:09:49,24
 از آن مقام حکایت کرده،

64
00:09:50,02 --> 00:09:55,24
 جاذبه‌ی تقوا می‌کشد ،

65
00:09:56,00 --> 00:10:07,22
 می‌شود: "ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین".

66
00:10:08,01 --> 00:10:20,22
اما بیان مبیّن قرآن: 

67
00:10:21,00 --> 00:10:29,13
آن مرد عابد که اهل معنا بود،

68
00:10:29,22 --> 00:10:36,11
 گفت: صف لی المتقین

69
00:10:36,14 --> 00:10:44,16
 حتی کأنی انظر الیهم،

70
00:10:44,18 --> 00:10:53,20
 برای من متقین را وصف کن

71
00:10:53,22 --> 00:11:02,23
 آنچنان که من آنان را ببینم به چشم باطن.

72
00:11:03,03 --> 00:11:12,17
 آن کسی که خبر دارد 

73
00:11:13,22 --> 00:11:25,03
 گفتار او در این نفسِ قابل چه خواهد کرد،

74
00:11:25,13 --> 00:11:31,23
 تثاقل، اعراض کرد،

75
00:11:32,02 --> 00:11:38,19
 سنگین بود برایش گفتن، 

76
00:11:38,22 --> 00:11:47,12
ولی  طالب  دست از طلب برنداشت.

77
00:11:47,14 --> 00:11:54,12
 اول مختصری فرمود 

78
00:11:54,14 --> 00:12:01,02
که شاید به این مختصر قانع بشود. 

79
00:12:01,04 --> 00:12:06,23
این مقدمه برای این است

80
00:12:07,04 --> 00:12:14,03
 که از این مأموم باید آن امام را شناخت،

81
00:12:14,08 --> 00:12:19,18
 و دنیا عاجز است که بفهمد 

82
00:12:19,20 --> 00:12:27,24
با این نسبت امام دهم در چه مقام است!

83
00:12:28,02 --> 00:12:32,19
 و شأن او چه شأنی است! 

84
00:12:33,01 --> 00:12:44,16
بعد فرمود: یا همام! تقوا و احسان  پیشه کن ،

85
00:12:47,02 --> 00:12:58,15
 "ان الله مع الذین اتقوا والذین هم محسنون". 

86
00:12:58,24 --> 00:13:03,19
هر چه هست در این معیت است.

87
00:13:03,22 --> 00:13:09,02
خداوند دو معیت دارد:

88
00:13:09,05 --> 00:13:13,09
 یک معیت قیومیه، 

89
00:13:13,12 --> 00:13:19,22
مع کل شیء‌ لا بالمقارنة، 

90
00:13:19,24 --> 00:13:25,18
و این معیت عامه است؛

91
00:13:25,21 --> 00:13:35,00
. اما معیت خاصه، منحصر به این طبقه است:

92
00:13:35,02 --> 00:13:40,06
 ان الله مع الذین اتقوا.

93
00:13:40,07 --> 00:13:45,03
بعد که دست بر نداشت ،

94
00:13:45,07 --> 00:13:52,03
 فرمود: ان الله سبحانه و تعالی 

95
00:13:52,09 --> 00:14:02,04
خلق الخلق حین خلقهم غنیا عن طاعتهم 

96
00:14:02,12 --> 00:14:09,02
آمنا من معصیتهم 

97
00:14:09,05 --> 00:14:15,24
لانه لا تضره معصیة‌ من عصاه 

98
00:14:16,01 --> 00:14:22,16
ولا تنفعه طاعة من اطاعه

99
00:14:22,20 --> 00:14:28,10
قیامتی کرد در این خطبه،

100
00:14:28,20 --> 00:14:39,07
 بعد فرمود: فالمتقون فیها هم اهل الفضائل. 

101
00:14:40,22 --> 00:14:46,23
آن امام را از این مأموم باید شناخت.

102
00:14:48,24 --> 00:14:54,15
الفضائل جمع محلی به ال است. 

103
00:14:54,23 --> 00:15:05,12
فهم کلام امیر المؤمنین دونه خرط القتاد است

104
00:15:06,00 --> 00:15:08,14
. الفضائل...

105
00:15:08,18 --> 00:15:15,14
 فضائل بشری منقسم می‌شود به سه قسم

106
00:15:15,18 --> 00:15:29,12
: فضائل عقلی، فضائل اخلاقی، فضائل عملی. 

107
00:15:29,15 --> 00:15:36,02
مجموعه‌ی این فضائل 

108
00:15:36,05 --> 00:15:45,10
که از مبدأ گرفته تا معاد،

109
00:15:45,11 --> 00:15:58,07
 عقلا، تمام مکارم و محاسن اخلاق، 

110
00:15:58,15 --> 00:16:17,18
خُلقا، تمام اتیان ما فرضه الله 

111
00:16:18,07 --> 00:16:30,01
وانبعاث بکل ما بعث الله الیه 

112
00:16:30,05 --> 00:16:42,16
وانزجاز از کل ما زجر الله عنه،

113
00:16:42,18 --> 00:16:55,01
 مجموعه‌ی این‌ها جمع می‌شود در یک متقی. 

114
00:16:55,06 --> 00:17:05,24
بعد که به بسطش که رسید، هفتاد مطلب است.

115
00:17:06,01 --> 00:17:12,06
این خطبه شق القمر است.

116
00:17:12,09 --> 00:17:16,23
 اول کلمه‌اش این است: 

117
00:17:17,01 --> 00:17:19,22
منطقهم الصواب؛

118
00:17:19,24 --> 00:17:24,14
 آخر کلمه‌اش چیست؟

119
00:17:24,17 --> 00:17:28,05
 منطقهم الصواب.

120
00:17:28,13 --> 00:17:32,07
 منطق کی صواب می‌شود؟

121
00:17:32,19 --> 00:17:40,06
 وقتی عقل به حدی برسد 

122
00:17:40,13 --> 00:17:49,00
که صیانت پیدا کند از انحراف.

123
00:17:49,03 --> 00:17:59,15
 وقتی نفس به جایی برسد 

124
00:17:59,19 --> 00:18:06,18
که صیانت پیدا کند از هوی،

125
00:18:06,23 --> 00:18:15,00
 در این تقدیر منطق می‌شود صواب.

126
00:18:15,02 --> 00:18:19,12
 این اول کلمه است.

127
00:18:19,13 --> 00:18:32,18
 از زبان مأموم او جز علم و جز حکمت 

128
00:18:32,19 --> 00:18:44,20
و جز صدق و به غیر حق بیرون نمی‌آید. 

129
00:18:44,23 --> 00:18:51,24
این مقام مأموم او است.

130
00:18:52,02 --> 00:18:54,22
این کلمه‌ی اول است،

131
00:18:55,00 --> 00:19:01,01
 تا برسد به هفتادمین مقام.

132
00:19:01,02 --> 00:19:09,20
 مجموع این فضائل در کسی که جمع بشود،

133
00:19:10,00 --> 00:19:17,01
 تازه می‌شود مأموم امام دهم.

134
00:19:17,14 --> 00:19:23,12
 آیا خود آن امام کجاست؟

135
00:19:23,14 --> 00:19:37,17
سید بن طاووس در زیارت آن حضرت

136
00:19:37,19 --> 00:19:43,01
 که نقل می‌کند ...

137
00:19:43,18 --> 00:19:53,04
عقول کمّلی از شیخ الطائفه 

138
00:19:53,12 --> 00:20:02,24
تا شیخ انصاری در حل این معما متحیر است، 

139
00:20:03,01 --> 00:20:08,20
مقابل قبر او باید ایستاد.

140
00:20:08,21 --> 00:20:14,10
 سلامی که هست این است: 

141
00:20:14,12 --> 00:20:19,24
السلام علیک یا سرّ الله، 

142
00:20:20,02 --> 00:20:27,14
سلام بر تو ای سر خدا. 

143
00:20:28,08 --> 00:20:37,08
تمام انبیا از آدم تا به عیسی 

144
00:20:37,11 --> 00:20:50,05
شرفشان به چیست؟ فضلشان ( به چیست؟)

145
00:20:50,06 --> 00:20:53,06
 شرفشان این است که به قدر

146
00:20:53,08 --> 00:21:02,06
 ظرفیت وجودشان حامل سرّ خدا بشوند. 

147
00:21:02,15 --> 00:21:12,03
حالا آن کسی که وجود او شده سرّ خدا، 

148
00:21:12,05 --> 00:21:18,10
این جا می‌شود درک کرد؟

149
00:21:18,11 --> 00:21:34,21
 امام علی بن محمد النقی الهادی سرّ الله است.

150
00:21:34,22 --> 00:21:40,16
بعد یک سلامی دارد 

151
00:21:40,17 --> 00:21:49,11
که آن جا دیگر کمیت اولین و آخرین لنگ است:

152
00:21:49,13 --> 00:22:01,05
 السلام علیک یا حق الله، تو حق خدایی.

153
00:22:01,07 --> 00:22:20,24
قطب الدین راوندی آن مردی که در رجال، 

154
00:22:21,01 --> 00:22:24,13
مقامات او روشن است 

155
00:22:24,14 --> 00:22:31,15
و قبر او در قم مزار اهل فضل است،

156
00:22:31,22 --> 00:22:36,10
 او این قضیه را نقل می‌کند:

157
00:22:37,10 --> 00:22:43,19
 یکی از حجّاب { حاجب های } متوکل عباسی

158
00:22:43,23 --> 00:22:51,12
 که از اسرار آن دستگاه خبردار است،

159
00:22:51,16 --> 00:23:00,07
 گفت: متوکل تصمیم گرفت 

160
00:23:00,14 --> 00:23:06,17
که روز سلام، خودش سواره،

161
00:23:06,22 --> 00:23:16,22
 امام دهم در رکابش پیاده، بیرون برود. 

162
00:23:17,01 --> 00:23:33,09
وزیر گفت: این کار، بسیار گران بر تو تمام می‌شود،

163
00:23:33,18 --> 00:23:47,23
 کاری کن که نیت تو بر مردم آشکار نشود.

164
00:23:48,19 --> 00:23:58,18
 گفت: چه بکنم؟ گفت: اعلان کن 

165
00:23:59,08 --> 00:24:07,01
که همه -بدون استثناء- از اشراف، اعیان،

166
00:24:07,05 --> 00:24:20,00
 قواد جیش، امراء بلاد همه پیاده بیایند

167
00:24:20,02 --> 00:24:26,21
 تا علی بن محمد هم در آن‌ها،

168
00:24:26,23 --> 00:24:37,11
 مقصد اصلی تو به این وسیله مخفی بشود؛ 

169
00:24:37,18 --> 00:24:48,09
چون وقتی با جمع بود کسی متوجه نیت تو

170
00:24:48,16 --> 00:24:56,02
 نخواهد شد.  ( او هم) قبول کرد و اعلان شد.

171
00:24:56,11 --> 00:25:03,06
فردا همه بیرون آمدند،

172
00:25:03,07 --> 00:25:10,16
 آن متوکل و آن سامره‌ی آن روز 

173
00:25:10,19 --> 00:25:18,23
و آن ملویّه و آن حشمت ظاهری. 

174
00:25:21,23 --> 00:25:30,17
امام دهم هم در میان جمعیت بیرون آمد.

175
00:25:30,19 --> 00:25:43,01
 تا مقصد او حاصل شد و جمع متفرق شد

176
00:25:43,07 --> 00:25:47,11
 و امام برگشت به خانه.

177
00:25:47,14 --> 00:25:54,08
 این حاجب متوکل می‌گوید:

178
00:25:54,20 --> 00:26:01,18
 وقتی نشست در دهلیز خانه، 

179
00:26:02,00 --> 00:26:08,06
من دیدم عرق بر جبینش نشسته،

180
00:26:08,11 --> 00:26:22,03
 مندیلی آوردم و عرق آن جبین را گرفتم. همین اندازه،

181
00:26:22,06 --> 00:26:27,02
 حالا ببین آخر چه می‌شود.

182
00:26:27,05 --> 00:26:32,05
 وقت عرق را از جبین گرفتم،

183
00:26:34,05 --> 00:26:37,09
 به آن حضرت گفتم:

184
00:26:38,09 --> 00:26:48,20
 متوکل نیت بدی نداشت نسبت به شما، 

185
00:26:49,07 --> 00:26:55,06
تا این کلمه را گفتم یک جمله گفت:

186
00:26:55,12 --> 00:27:05,10
 فرمود: "تمتعوا فی دارکم ثلاثة ایام"؛ 

187
00:27:05,19 --> 00:27:14,18
سه روز از این زندگی تمتع  کنید {لذت ببرید}، 

188
00:27:15,03 --> 00:27:20,13
"ذلک وعد غیر مکذوب"؛ 

189
00:27:20,18 --> 00:27:32,08
این وعده خلاف ندارد.

190
00:27:32,21 --> 00:27:40,19
 این جمله را گفت، برخواست به اندرون رفت، 

191
00:27:41,00 --> 00:27:43,23
من هم بیرون آمدم. 

192
00:27:44,03 --> 00:27:49,17
معلمی داشتم شیعی مذهب؛ 

193
00:27:50,01 --> 00:27:57,00
چون من از درباریان متوکل بودم،

194
00:27:57,04 --> 00:28:06,11
 با او مزاح می‌کردم و او را رافضی می‌خواندم. 

195
00:28:06,14 --> 00:28:12,11
وقتی آمدم گفتم: ای رافضی!

196
00:28:12,13 --> 00:28:16,23
 امام تو همچو جمله‌ای گفت. 

197
00:28:17,01 --> 00:28:27,22
گفت: تو خودت از او این جمله را شنیدی

198
00:28:28,01 --> 00:28:36,21
": تمتعوا فی دارکم ثلاثة ایام"، گفتم: بله. 

199
00:28:36,23 --> 00:28:45,18
گفت: چون من حق  هم صحبتی با تو دارم،

200
00:28:45,19 --> 00:28:51,19
 به تو سفارش می‌کنم: الآن برو،

201
00:28:51,20 --> 00:28:59,09
 هرچه اموال داری جمع کن، پراکنده کن، 

202
00:28:59,20 --> 00:29:05,17
خودت هم از خانه دیگر بیرون نیا. 

203
00:29:08,17 --> 00:29:13,23
تا این کلمه را گفت، گفتم: چرا؟ 

204
00:29:14,00 --> 00:29:22,06
گفت: روز سوم متوکل بر می‌افتد. 

205
00:29:22,13 --> 00:29:30,16
تا این کلمه را گفت، من بر او پرخاش کردم،

206
00:29:31,06 --> 00:29:35,11
 او را از خانه بیرون کردم،

207
00:29:35,15 --> 00:29:45,12
 بعد در فکر فرو رفتم که احتیاط طریق نجات است.

208
00:29:45,15 --> 00:29:53,19
 رفتم همه‌ی اموالم را جمع کردم، 

209
00:29:53,20 --> 00:29:59,14
در ( میان) اقوامم پراکنده کردم،

210
00:29:59,17 --> 00:30:10,13
 در خانه ام خودم ماندم و یک حصیر. بودم در آن خانه .  

211
00:30:10,15 --> 00:30:23,12
شب چهارم (متوکل )به دست پسر، پدر کشته شد.

212
00:30:23,14 --> 00:30:29,17
 "فقطع دابر القوم الذین ظلموا

213
00:30:29,19 --> 00:30:35,14
 والحمد لله رب العالمین"

214
00:30:36,14 --> 00:30:46,03
"تمتعوا فی دارکم ثلاثة ایام"، یک آیه خواند،

215
00:30:46,05 --> 00:30:56,17
 این اراده‌ی متصل به اراده‌ی خدا، 

216
00:30:56,18 --> 00:31:05,09
عالمی را به یک نفس زیر و رو می‌کند. 

217
00:31:09,01 --> 00:31:10,19
عمده این است: 

218
00:31:11,24 --> 00:31:18,24
این مرد که از حاجبان متوکل بود

219
00:31:19,10 --> 00:31:27,06
، بعد آمد به خانه‌ی آن حضرت،

220
00:31:27,15 --> 00:31:30,07
 زانو به زمین زد، 

221
00:31:30,11 --> 00:31:51,05
نشان تشیع و ایمان به ائمه‌ی معصومین را

222
00:31:51,08 --> 00:31:56,18
 بر سینه‌ی خود نصب کرد. 

223
00:31:56,20 --> 00:32:05,19
هم در دنیا امان یافت، هم در آخرت. 

224
00:32:05,21 --> 00:32:17,24
از اسفل سافلین رسید به اعلی علیین. چرا ؟

225
00:32:18,00 --> 00:32:26,07
 برای این که یک آن با آن مندیل

226
00:32:26,10 --> 00:32:30,19
 عرق از این جبین گرفت. 

227
00:32:30,21 --> 00:32:35,15
اثر این عمل این شد. 

228
00:32:35,24 --> 00:32:43,19
حالا اگر این مملکت روز سوم این ماه 

229
00:32:43,21 --> 00:32:52,06
یکپارچه عزا برای یک همچو کسی بشود 

230
00:32:52,07 --> 00:33:01,01
و این جوان‌های پاک فطرت 

231
00:33:01,03 --> 00:33:09,04
که در فاطمیه آن غوغا را سر پا کردند،

232
00:33:09,07 --> 00:33:20,12
 کمر وهابیت را شکستند و این مملکت را بیمه کردند،

233
00:33:20,14 --> 00:33:29,04
 آن روز هم به آن غیرت تشیعی که

234
00:33:29,07 --> 00:33:45,03
 از شیر مادر و آن نیت پاک پدر به آنان رسیده، 

235
00:33:45,08 --> 00:33:57,09
در هیئات عزا برای مظلومیت آن امامی که

236
00:33:57,10 --> 00:34:03,17
 چهل و یک سال داشت که 

237
00:34:03,22 --> 00:34:11,03
با جگر پاره پاره از این دنیا رفت

238
00:34:11,07 --> 00:34:24,23
 و آن خونِ دلها را از زمان معتصم 

239
00:34:25,23 --> 00:34:29,01
تا زمان واثق...، 

240
00:34:29,02 --> 00:34:49,09
چه خون‌ها به دل او شد و چه رنج‌ها دید!

241
00:34:50,00 --> 00:35:01,21
شما اهل علم باید همه دامن به کمر بزنید.

242
00:35:02,03 --> 00:35:07,24
 شما چکاره اید؟

243
00:35:08,22 --> 00:35:16,01
 یک عمری سر سفره ی امام زمان هستید، 

244
00:35:16,05 --> 00:35:23,24
روز سوم این ماه روز شهادت جد او است، 

245
00:35:24,08 --> 00:35:33,18
آن هادی که نوه‌ی او آن مهدی است که

246
00:35:34,03 --> 00:35:41,04
 یملأ الله الارض به قسطا وعدلا

247
00:35:41,09 --> 00:35:47,15
 بعد ما ملئت ظلما وجورا،

248
00:35:47,18 --> 00:35:53,24
 او نظرش به شما خواص

249
00:35:54,03 --> 00:36:02,22
 و به شما مردم عادی این مملکت است

250
00:36:02,24 --> 00:36:11,22
 که برای جد او، برای آن کسی که

251
00:36:11,24 --> 00:36:24,07
 خدا در شأن او و بیان رب الارباب این است:

252
00:36:24,09 --> 00:36:38,22
 ولیی و ناصری، او ولی من است،

253
00:36:39,00 --> 00:36:45,06
 او ناصر و یاور من است، 

254
00:36:45,08 --> 00:36:51,24
او امین من بر وحی من است،

255
00:36:52,00 --> 00:36:56,05
 او شاهد خلق من است،

256
00:36:57,05 --> 00:37:04,19
 کسی که خدا در شأن او بیانش این است.

257
00:37:04,22 --> 00:37:12,08
بارالها! خودت امام زمان را 

258
00:37:12,10 --> 00:37:17,09
از این امت راضی بفرما. 

259
00:37:17,12 --> 00:37:25,19
بارالها! به این مملکت توفیق بده 

260
00:37:25,20 --> 00:37:34,12
که روز سوم این ماه پرچم عزای جد او را 

261
00:37:34,16 --> 00:37:41,16
آن چنان که در حد توان آن‌ها است، برافرازند 

262
00:37:45,02 --> 00:37:49,24
و به امام هشتم که قلبش 

263
00:37:50,05 --> 00:37:56,09
برای این نوه‌ی جگرسوخته اش،

264
00:37:56,17 --> 00:38:04,04
 پریشان است، تسلیتی و تعزیتی باشد.

265
00:38:04,16 --> 00:38:10,09
اللهم کن لوليک الحجة بن الحسن 

266
00:38:10,10 --> 00:38:17,09
صلواتک عليه وعلي آبائه، 

267
00:38:17,10 --> 00:38:25,06
في هذه الساعة وفي کل ساعة 

268
00:38:25,08 --> 00:38:34,18
وليا وحافظا وقائدا وناصرا 

269
00:38:34,19 --> 00:38:39,02
ودليلا وعينا

270
00:38:39,05 --> 00:38:45,04
 حتي تسکنه أرضک طوعا 

271
00:38:45,08 --> 00:38:50,21
وتمتعه فيها طويلا.